H Αναπτυξιολόγος κα Eλένη Καραντανά εξηγεί ποια είναι τα σημάδια που πρέπει να οδηγήσουν το γονιό, σε έναν αναπτυξιολογικό έλεγχο.
Mία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των γονέων που μόλις απέκτησαν παιδί είναι η ομαλή ανάπτυξή του. Από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες με το μωρό στο σπίτι, οι περισσότεροι σύγχρονοι γονείς έχουν ενημερωθεί για τα “φυσιολογικά” στάδια ανάπτυξης του βρέφους και περιμένουν καρτερικά να δουν και το δικό τους να τα κατακτά ένα προς ένα!
Είναι αλήθεια ότι οι διάφορες συζητήσεις με τους άλλους γονείς και η συχνά αναπόφευκτη σύγκριση των δεξιοτήτων ή των αναπτυξιακών αλμάτων των παιδιών, μπορεί να μην αποτελέσουν τους καλύτερους συμβούλους για τους νέους γονείς. Η αγωνία και η προσπάθειά τους να υποστηρίξουν το παιδί τους από τα πρώτα του κιόλας βήματα, ενδέχεται να τους οδηγήσει σε ειδικούς διαφορετικών ειδικοτήτων και μάλιστα για τους λάθους λόγους.
Στόχος του Αναπτυξιολόγου είναι να προσφέρει έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση ώστε να βοηθήσει το παιδί με παρέμβαση στην κατάκτηση αυτών στα οποία υπολείπεται.
Σε αυτό το σημείο, έχει μεγάλη σημασία να κατανοήσει ένας γονιός, ότι ο πιο σωστός ειδικός για να αξιολογήσει και να βοηθήσει ένα παιδί σε θέματα ανάπτυξης είναι ο Αναπτυξιολόγος.
Αναπτυξιολόγος ή παιδίατρος;
Ο Αναπτυξιολόγος αποτελεί ειδικότητα του Παιδιάτρου. Η αναπτυξιακή παιδιατρική είναι ειδικό γνωστικό αντικείμενο προς το παρόν στην Ελλάδα της Παιδιατρικής ειδικότητας. Στο εξωτερικό είναι εξειδίκευση. Στόχος του Αναπτυξιολόγου να προσφέρει έγκαιρη ανίχνευση και διάγνωση ώστε το παιδί να βοηθήσει με παρέμβαση στην κατάκτηση αυτών στα οποία υπολείπεται.
Πότε είναι αναγκαία η εκτίμηση από αναπτυξιολόγο;
Αρχικά η παρατήρησή μας και η ανησυχία μας ως γονείς σε θέματα ανάπτυξης του παιδιού μας. Αυτή η συμβολή είναι πολύτιμη γιατί οι γονείς είναι οι καταλληλότεροι να γνωρίζουν και να παρατηρούν καθημερινά το παιδί τους, οπότε και να έχουν εύλογες απορίες.
Εάν από την ηλικία κι όλας των 24 μηνών παρατηρήσουμε σημεία που μας προβληματίζουν στην ανάπτυξη του παιδιού, όπως:
❗ ‘Eλλειψη βλεμματικής επαφής.
❗ Δυσκολία στην απαντητικότητα στο όνομά του.
❗ Περιορισμένη δείξη (π.χ γίνεται μέσω της γλωσσικής επικοινωνίας π.χ η ερώτηση “τι είναι αυτό;”)
❗ Πτωχό μοίρασμα προσοχής.
❗ Καθυστέρηση και σε κινητικά ορόσημα, δυσκολία σε σίτιση, τόσο σε δοκιμή τροφών όσο σε μάσηση
❗ Μη επαρκές κοινωνικό χαμόγελο.
Εάν ο ίδιος ο παιδίατρος, στα προγραμματισμένα ραντεβού με την οικογένεια εντοπίσει συγκεκριμένους δείκτες ανάπτυξης χαμηλούς.
Ένα παιδί που έχει διαγνωστεί με αναπτυξιακή δυσκολία ή αναπηρία, θα χρειαστεί να επισκέπτεται τακτικά αναπτυξιολόγο – παιδίατρο.
Ένα παιδί που ανήκει σε ομάδα υψηλού κινδύνου, αν δηλαδή υπάρχει ιστορικό στην οικογένεια (αδέρφια με αναπτυξιακές διαταραχές), κληρονομικός παράγοντας, προωρότητα, οι άλλοι λόγοι που να εξηγούν την ανησυχία των γονιών.
Μην ξεχνάτε πως και σε αυτή την περίπτωση η καλύτερη θεραπεία είναι η έγκαιρη διάγνωση. Όσο πιο νωρίς εντοπιστούν τυχόν δυσκολίες του παιδιού, τόσο πιο ομαλή θα είναι η αντιμετώπιση του ζητήματος και τελικά η εξέλιξη του παιδιού μέσα στη ζωή του.
Πηγή: myparenthood.gr