Ας δούμε την περίπτωση του Μιχάλη 9 ετών. Ο Μιχαλης έχει διαγνωστεί με Αυτισμο, δηλαδή με μια από τις πιο συχνές συμπεριφορικές και τη συχνότερη νευροαναπτυξιακή διαταραχή της παιδικής ηλικίας.
Ο μετωπιαίος λοβός, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την επίσταση προσοχής, για τη μάθηση, τη μνήμη δεν είναι τόσο ανεπτυγμένος όσο των άλλων παιδιών.
Το μεταιχμιακό του σύστημα το οποίο σχετίζεται με τα συναισθήματα (θυμός, χαρά, λύπη κ.α.) υπερδιεγείρεται ευκολότερα. Πιθανόν έχει έλλειψη ντοπαμίνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση της προσοχής, τη γνώση, την κίνηση, την ευχαρίστηση και η οποία δυσκολεύει την εστίαση προσοχής του όταν οι δραστηριότητες δεν είναι διεγερτικές (Forssberg et al, 2006).
Παρατηρούνται υψηλά επίπεδα γλουταμίνης, η οποία είναι υπεύθυνη για τη μάθηση και τη μνήμη. Επηρεάζοντας τη ρύθμιση λογικής σκέψης όπως την προσμονή ανταμοιβής, τη λήψη αποφάσεων, την ενσυναίσθηση και τη ρύθμιση του συναισθήματος (Sweeny, 2009).
Πώς η παιγνιοθεραπεία βοηθάει τον Μιχαλη;
Ας δούμε πώς με κάποια από τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται στην παιγνιοθεραπεία, ο Μιχαλης βοηθήθηκε και μπόρεσε να ανακουφιστεί από τις συναισθηματικές επιπτώσεις του Αυτισμου (άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση):
☑ Αισθητηριακό παιχνίδι (πηλός, άμμος, μπογιές, κ.α.). Ο εγκέφαλος του δέχεται αισθητηριακά ερεθίσματα που είναι απαραίτητα για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη του, καθώς οικοδομούνται νέες συνδέσεις νευρώνων καθώς η δραστηριότητα απορροφάει το Μιχαλη για αρκετή ώρα, ασκείται η συγκέντρωση του (Duffy, 2004). Δεν υπάρχει δομή στο αισθητηριακό παιχνίδι και μπορεί να μετασχηματιστεί σε ό,τι θέλει ο Μιχαλης χωρίς να υπάρχει λάθος και σωστό, εξασφαλίζοντας έτσι το αίσθημα της επιτυχίας και βοηθώντας τον να αποκτήσει αυτοπεποίθηση, αυτοεκτίμηση και ανεξαρτησία (Landreth, 2012).
☑Παιχνίδι ρόλων: Βοηθάει στη διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος χωρίς να χάνεται η ικανότητα του Μίχάλή να παραμένει κοινωνικά συνδεδεμένος. Έτσι, επεξεργάζεται έντονα συναισθήματα (όπως θυμός) μέσα από την ασφάλεια του παιχνιδιού (Porges, 2011).
☑ Puppets: Δίνουν τη δυνατότητα στο Μιχαλη να αναβιώσει αρνητικές εμπειρίες μέσα στο πλαίσιο της ασφαλούς σχέσης, χωρίς να έχει διέγερση του συμπαθητικού νευρικού συστήματος (Porges, 2011).
☑ Ζωγραφική: Οι υποσυνείδητες εικόνες και τα συναισθήματα του Μιχαλη μεταφράζονται σε κινήσεις χρωμάτων και σχημάτων σε μια μοιραζόμενη εμπειρία με το θεραπευτή (Mills & Crowley 2014). Έτσι, μέσα από την ασφάλεια που παρέχει το παιχνίδι και η θεραπευτική σχέση, ο Μιχαλης ανακουφίζεται από αισθήματα ματαίωσης και απόρριψης που έχει βιώσει ανακτώντας τη χαμένη του αυτοεκτίμηση και μειώνοντας το άγχος του.
H Παιγνιοθεραπεία είναι ένα είδος θεραπείας που απευθύνεται σε παδιά και εφήβους με προβλήματα συμπεριφοράς, συναισθηματικές δυσκολίες, αναπτυξιακές διαταραχές, μαθησιακές δυσκολίες, τραυματκές εμπειρίες, διαζύγιο, πένθος, ψυχωσωματικά προβλήματα κ.α.
«Μπορείς να ανακαλύψεις περισσότερα για ένα άνθρωπο μέσα σε μια ώρα παιχνιδιού απ’οτι μέσα σε ένα χρόνο συζήτησης» Πλάτων, Πολιτεία.
Πηγή: aegeandoctors.gr