«Τι είναι η παιγνιοθεραπεία; », «Έρχονται τα παιδιά και παίζουν μαζί σου; », «Μακάρι να μπορούσα και εγώ να παίζω με τα παιδιά κάθε μέρα. », «Τι παιχνίδια παίζεις με τα παιδιά; », «Μπορείς να μου δείξεις και εμένα πώς να παίζω με τα παιδιά; » Αυτές είναι μόνο λίγες από τις ερωτήσεις ή αντιδράσεις που λαμβάνει ένας παιχνιδοθεραπευτής και είναι κατανοητό και αναμενόμενο καθώς είναι ένας τομέας της ψυχοθεραπείας σχετικά καινούργιος που αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια.
Τι είναι λοιπόν η παιγνιοθεραπεία; Τι κάνουν τα παιδιά όταν έρχονται στο δωμάτιο παιγνιοθεραπείας ή αλλιώς στο playroom;
Η παιγνιοθεραπεία λοιπόν είναι μία μέθοδος ψυχοθεραπείας για παιδιά ηλικίας 3-15 χρονών. Βασίζεται στη γενική παραδοχή ότι το παιχνίδι είναι το φυσικότερο μέσο επικοινωνίας και έκφρασης, με το οποίο τα παιδιά μαθαίνουν, εξερευνούν, ανακαλύπτουν και προσπαθούν να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω και μέσα τους.
Η παιγνιοθεραεπία παρέχει ένα χώρο απόλυτης ασφάλειας και εμπιστοσύνης, μέσα στον οποίο το παιδί μπορεί να εκφράσει, να κατανοήσει, να επεξεργαστεί τις εμπειρίες και τα συναισθήματά του και να επιλύσει τις δυσκολίες που παρεμβάλλονται στη φυσιολογική του ανάπτυξη ή δημιουργούν προβλήματα στη καθημερινότητά του. Η θεραπευτική αυτή προσέγγιση διαφέρει από τις παραδοσιακές θεραπείες στο ότι δεν βασίζεται στο λόγο, αλλά στο παιχνίδι. Τα παιδιά δεν καλούνται να εξηγήσουν τι τα απασχολεί, αλλά χρησιμοποιούν το παιχνίδι με βάση τις δικές τους ικανότητες και το δικό τους ρυθμό, ώστε να εκφράσουν συμβολικά τις ανησυχίες τους, τις επιθυμίες και τους φόβους τους.
Η παιγνιοθεραπεία χρησιμοποιεί στις μεθόδους της: κούκλες, κουκλοθέατρο, παραμύθι, κίνηση, μουσική, παιχνίδια μινιατούρες, παιχνίδι ρόλων, ζωγραφική και εικαστικά κάθε είδους.
Η παιγνιοθεραπεία απευθύνεται σε παιδία που αντιμετωπίζουν ένα εύρος δυσκολιών όπως: άγχος, κατάθλιψη, χαμηλή αυτό-εκτίμηση, δυσκολίες με τις κοινωνικές τους δεξιότητες, δυσκολίες έκφρασης των συναισθημάτων τους, συμπεριφορικές δυσκολίες και δυσκολίες στην επικοινωνία τους, παιδιά τα οποία έχουν βιώσει τραυματικές εμπειρίες (π.χ. διαζύγιο γονέων, κακοποίηση κτλ.)