Τα παιδιά που έχουν κάποια Μαθησιακή Δυσκολία συχνά αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους και τον κόσμο γύρω τους πολύ διαφορετικά. Το σχολείο αποτελεί για αυτά πηγή ιδιαίτερου άγχους και πίεσης να επιτύχουν. Σε μια εποχή που η επιτυχία στο εκπαιδευτικό σύστημα μοιάζει να αποτελεί μονόδρομο για μια πετυχημένη ακαδημαική και επαγγελματική ζωή, τα παιδιά αυτά συχνά περιθωριοποιούνται και απορρίπτονται από το σύστημα αξιολόγησης που δεν αναγνωρίζει τις ιδιαίτερες δεξιότητες αυτών των παιδιών.
Παρόλο που τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές έρευνες γύρω από τις δυνατότητες και ταλέντα των παιδιών με Μαθησιακές Δυσκολίες, συχνά το σχολικό περιβάλλον τα παρεξηγεί και τα αγνοεί. Πολλά δημιουργικά παιδιά μένουν στο περιθώριο, επειδή οι εκπαιδευτικοί δίνουν υπερβολική βαρύτητα στους αριθμούς και στις λέξεις και ασχολούνται ελάχιστα με τις εικόνες, τη φαντασία και τη δημιουργικότητα.
Καθώς μεγαλώνουν σε ένα κλίμα υπερπροσπάθειας και ακαδημαϊκής αποτυχίας αρχίζουν να νιώθουν ανίκανα, εν μέρει λόγω του μεγάλου πλήγματος που δέχεται η αυτοπεποίθησή τους και εν μέρει και λόγω του ότι συχνά χαρακτηρίζονται αρνητικά από το περιβάλλον τους.
Σταδιακά, αποκτούν μια ιδιαίτερη ευαισθησία απέναντι στην αρνητική κριτική, ενώ παράλληλα επηρεάζονται πάρα πολύ από τις διαθέσεις και τις προσδοκίες του άμεσου οικογενειακού, σχολικού αλλά και φιλικού περιβάλλοντός τους. Σύντομα, εμφανίζουν ντροπή, θυμό, χαμηλή αυτοεκτίμηση, έντονη παρορμητικότητα, χαμηλή ανοχή στη ματαίωσης και κατάθλιψη. Ακόμα, αισθάνονται διαφορετικά και αποξενωμένα από τους συνομηλίκους τους. Όλες αυτά σταδιακά αυξάνουν τον κίνδυνο για αυτά τα παιδιά να αναπτύξουν μια αρνητική εικόνα του εαυτού τους, η οποία με τη σειρά της εμποδίζει την ομαλή κοινωνικοποίησή τους. Επιπλέον, τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες πέφτουν συχνά θύματα σχολικού εκφοβισμού.
Η παιγνιοθεραπεία είναι η πλέον κατάλληλη θεραπευτική παρέμβαση για όλες τις παραπάνω δυσκολίες. Μέσα στο δωμάτιο παιγνιοθεραπείας τα παιδιά, που συνήθως δυσκολεύονται να εκφράσουν ελεύθερα τον εαυτό τους μέσα από το λόγο, προφορικό ή γραπτό, ανακαλύπτουν ένα μέρος και έναν ενήλικα απέναντι στον οποίο μπορούν να εκφραστούν με ποικίλους δημιουργικούς τρόπους. Παράλληλα, ο παιγνιοθεραπευτής τα αντιμετωπίζει ως «αυθεντίες» του δικού τους προσωπικού κόσμου και παραμένει ανοιχτός απέναντι στο τι έχει το κάθε παιδί να πει. Ειδικά οι προσωποκεντρικοί παιγνιοθεραπευτές πιστεύουν στα μοναδικά ταλέντα και δυνατότητες κάθε παιδιού και στην ικανότητά τους να αντιμετωπίσουν με επιτυχία τις δυσκολίες της ζωής.
Επειδή τα παιδιά με Μαθησιακές Δυσκολίες γνωρίζουν τα αδύνατα σημεία τους, αυτή η αλλαγή οπτικής γωνίας διευκολύνει τη δημιουργία μιας νέας αντίληψης του εαυτού τους και του κόσμου γύρω τους και αναδιαμορφώνει την ταυτότητά τους. Τέλος, μέσα σε ένα «παιχνιδιάρικο» περιβάλλον τα παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με τις δύσκολες εμπειρίες τους και βρίσκουν έναν μοναδικό τρόπο να αντεπεξέλθουν.
Πηγή: kemylo.gr
Kegan Topper: Narrative Play Therapy and the Journey of a Boy Diagnosed with a Learning Disability: A Case Study