Όταν έχουμε μικρά παιδιά μπορεί να το σκεφτόμαστε πριν αποδεχτούμε μια πρόσκληση για γεύμα σε ένα φιλικό σπίτι, πριν καλέσουμε κόσμο για φαγητό στο δικό μας σπίτι ή πριν βγούμε έξω για φαγητό. Ο λόγος; Φοβόμαστε ότι το μικρό παιδί μας ή τα παιδιά μας δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στην πρόκληση αυτή ή το έχουμε δοκιμάσει και δυστυχώς δεν πήγε καλά… Τα παιδιά φώναζαν, έκλαιγαν, σηκωνόταν συνέχεια και περιφέρονταν στο χώρο κι εμείς τα κυνηγούσαμε από πίσω… Γενικά εκείνα ήταν κάτι παραπάνω από ανήσυχα κι εμείς όχι μόνο δεν ευχαριστηθήκαμε την έξοδο μας και την παρέα, αλλά αισθανθήκαμε και άσχημα.
Το να μάθουμε στο παιδί μας πως να φέρεται σε δημόσιους χώρους και ειδικότερα την ώρα του φαγητού μπορεί να είναι μια μεγάλη πρόκληση ή και κάτι πολύ φυσικό και εύκολο. Εξαρτάται κυρίως από εμάς και την υπομονή που θα δείξουμε αλλά και από την ιδιοσυγκρασία και το χαρακτήρα του παιδιού μας. Το μεγαλύτερο βάρος βέβαια το έχουμε εμείς, καθώς είναι ελάχιστες οι περιπτώσεις που ένα παιδί με τη σωστή καθοδήγηση δεν ανταποκρίνεται ανάλογα. Κάθε παιδί είναι σε θέση να μάθει τους κανόνες καλής συμπεριφοράς στο τραπέζι αρκεί να τους διδαχθεί με το σωστό τρόπο.
Εξηγούμε στο παιδί τι είναι οι καλοί τρόποι!
Οι καλοί τρόποι είναι κανόνες που εφαρμόζουμε και δείχνουμε στους άλλους αλλά και στη μαμά και τον μπαμπά τι μεγάλα παιδιά είμαστε και πόσο ευγενικά μπορούμε να φερθούμε.
Τα μικρά παιδιά είναι συνήθως εγωκεντρικά, παρορμητικά και αυθόρμητα
Το να καθίσει ένα παιδί προσχολικής ηλικίας ακίνητο και ήσυχο για πολύ ώρα δεν είναι ρεαλιστικό. Οπότε δεν μπορούμε να περιμένουμε και να προσδοκούμε μια τέτοια συμπεριφορά, καθώς το πιο πιθανό είναι να απογοητευτούμε γρήγορα και να έρθουμε σε σύγκρουση με το παιδί, το οποίο δε θα είναι σε θέση να καταλάβει γιατί του θυμώνουμε…
Η προετοιμασία είναι το παν
Δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα μικρό παιδί να ακολουθήσει καινούριους κανόνες με την πρώτη φορά που θα τους πούμε. Προετοιμάζουμε το παιδί με συζήτηση και κυρίως μέσα από το παιχνίδι αρκετές φορές πριν αρχίσουμε να βγαίνουμε έξω ή να δεχόμαστε προσκλήσεις σε φιλικά σπίτια. Ο καλύτερος τρόπος προετοιμασίας είναι να παίξουμε μαζί του παιχνίδια ρόλων (κάτι που αγαπούν πολύ τα παιδιά προσχολικής ηλικίας) και να υποδυθούμε πως βρισκόμαστε σε ένα εστιατόριο ή σε ένα φιλικό σπίτι για φαγητό. Τα κουζινικά χρησιμεύουν στο να στρώσουμε το τραπέζι και μέσα από το παιχνίδι να περάσουμε στο παιδί τι επιτρέπεται και τι όχι.
Αναφερόμαστε θετικά στο γεγονός
Περιγράφουμε στο παιδί με θετικό και όμορφο τρόπο τι πρόκειται να κάνουμε. Για παράδειγμα του λέμε με χαμόγελο και ήρεμη φωνή: «Θα πάμε σε ένα μέρος που θα σου αρέσει και θα είναι εκεί και οι φίλοι μας. Θα φάμε έξω σήμερα. Θα περάσουμε τέλεια!» Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να νιώσει όμορφα για αυτήν την εμπειρία πριν ακόμη τη βιώσει, γιατί τότε και όλη του η συμπεριφορά θα είναι ανάλογη.
Μένουμε σταθεροί στους κανόνες που έχουμε θέσει
Κατά την προετοιμασία μας θέτουμε κάποιους κανόνες, που όπως είπαμε πρέπει να είναι ρεαλιστικοί. Τους κανόνες αυτούς δεν τους παραβαίνουμε και μένουμε σταθεροί σε ό,τι έχουμε συμφωνήσει με το παιδί. Αν κάνουμε πίσω την ώρα που είμαστε έξω ή στο φιλικό τραπέζι, τότε δίνουμε λάθος μηνύματα στο παιδί, ότι μόλις κάνει κάτι ανάρμοστο ντρεπόμαστε ή θυμώνουμε και το αφήνουμε να συμπεριφερθεί όπως θέλει.
Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να καταλάβει ότι αν μας θυμώσει ή μας κάνει να ντραπούμε μπορεί να περάσει το δικό του και μάλιστα χωρίς συνέπειες για το ίδιο. Σίγουρα είναι δύσκολο να νιώθουμε ότι μας βλέπουν οι άλλοι να μην μπορούμε να «κοντρολάρουμε» μια κατάσταση με το μικρό παιδί μας αλλά το παν εκείνη τη στιγμή είναι η ψυχραιμία και η σταθερότητα.
Οι καλοί τρόποι εφαρμόζονται πρώτα στο σπίτι!
Οι καλοί τρόποι τόσο στο τραπέζι όσο και γενικότερα εφαρμόζονται πρώτα στο σπίτι και ύστερα έχουμε την απαίτηση από το παιδί μας να τους εφαρμόσει και έξω από αυτό. Αν επιμένουμε να έχει καλούς τρόπους το παιδί μας στο σπίτι, τότε πολύ εύκολα θα τους υιοθετήσει και εκτός σπιτιού. Ο πιο εύκολος τρόπος για να μάθει το παιδί μας τρόπους είναι η μίμηση, δηλαδή να τους βλέπει να τους εφαρμόζουμε εμείς. Οι καλοί τρόποι στο σπίτι βέβαια ίσως είναι λίγο διαφορετικοί από τους καλούς τρόπους που εφαρμόζουμε έξω, αλλά η φιλοσοφία είναι η ίδια.
Οι καλοί τρόποι είναι τρόπος ζωής
Οι καλοί τρόποι είναι κάτι που εφαρμόζομε καθημερινά αν θέλουμε να κάνει το ίδιο και το παιδί μας. Η συνέπεια και η ρουτίνα είναι πολύ σημαντικά για τα μικρά παιδιά! Οι καλοί τρόποι με λίγα λόγια είναι τρόπος ζωής και όχι απλοί κανόνες για να τους εφαρμόζουμε όταν μας βλέπουν οι άλλοι. Σίγουρα θα υπάρξουν στιγμές που δεν θα τους εφαρμόσουμε ή θα ξεφύγουμε από αυτούς, αλλά το σημαντικό είναι αυτή να είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας της καθημερινότητάς μας.
Δεν ξεχνάμε ότι μιλάμε για μικρά παιδιά
Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με μικρά παιδιά άρα και οι προσδοκίες μας πρέπει να είναι ανάλογες, ώστε να έχουμε και αποτελέσματα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε από ένα μικρό παιδί να φερθεί όπως ένας ενήλικας αλλά δεν μπορούμε να το αφήνουμε κα ανεξέλεγκτο να ενοχλεί όλο τον κόσμο γύρω του. Είναι καλό να μην περιμένουμε από ένα μικρό παιδί να καθίσει ακίνητο σε μια καρέκλα για 2 ώρες ή να μείνει στο τραπέζι για 3-4 ώρες τη στιγμή που έχει μάθει να ξεκουράζεται μετά το φαγητό.
Τρώμε συχνά μαζί
Εάν στρώνουμε συχνά τραπέζι στο σπίτι μας και τρώμε όλοι μαζί «προβάροντας» και εφαρμόζοντας τους καλούς τρόπους τότε το πιο πιθανό είναι το παιδί να τους εφαρμόσει και στο ξένο σπίτι και στο εστιατόριο. Προτρέπουμε το παιδί να βοηθάει στο στρώσιμο του τραπεζιού και κατά τη διάρκεια του φαγητού εφαρμόζουμε πρώτα εμείς τους καλούς τρόπους.
Ζητάμε ευγενικά το κάθε τι λέγοντας «ευχαριστώ» και «παρακαλώ», τρώμε με το στόμα κλειστό, μιλάμε χαμηλόφωνα και χωρίς πολύ φαγητό στο στόμα, σκουπίζουμε συχνά το στόμα μας με χαρτοπετσέτα κλπ. Η ώρα του φαγητού είναι καλό να είναι ώρα που η οικογένεια έρχεται κοντά, συζητάει, απολαμβάνει το φαγητό. Αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνεται αυτό κάθε μέρα μια δυο φορές την εβδομάδα είναι καλό να προσπαθούμε να βρίσκουμε το χρόνο να βρισκόμαστε όλοι μαζί στο τραπέζι.
Επιβραβεύουμε το παιδί για την καλή του συμπεριφορά
Δεν ξεχνάμε να λέμε «Μπράβο» και να επιβραβεύουμε το παιδί μας κάθε φορά που εφαρμόζει τους κανόνες καλής συμπεριφοράς.
Σεβόμαστε την καθημερινότητα και τα ωράρια του παιδιού μας
Είναι σημαντικό να σεβόμαστε πρώτα εμείς το παιδί μας και τα ωράριά του. Αν το παιδί μας κοιμάται για παράδειγμα κάθε μέρα στις 3 το μεσημέρι δεν κανονίζουμε να πάμε για φαγητό τις 2μισι. Είναι σίγουρο ότι το παιδί θα κουραστεί γρήγορα και θα δυσανασχετήσει με αποτέλεσμα να γκρινιάζει.
Επιλέγουμε φιλικά προς τα παιδιά εστιατόρια
Είναι πολύ σημαντικό να επιλέγουμε ένα μέρος όσο το δυνατόν πιο φιλικό προς τα μικρά παιδιά. Έτσι έχουμε διπλό κέδρος: και τα παιδιά θα βρουν πχ μια παιδική χαρά να παίξουν, αλλά και θα είναι εκεί και άλλες οικογένειες, που θα αποτελέσουν και περιβάλλον πιο ανεκτικό για το παιδί μας.
Παίρνουμε μαζί μας κάποιο παιχνίδι που αρέσει στο παιδί
Καλό είναι να πάρουμε μαζί μας κάποιο παιχνίδι που θέλει το παιδί, ώστε να μπορέσει να απασχοληθεί σε περίπτωση που βαρεθεί ή κουραστεί να συνδιαλέγεται με τους ενήλικες.
Πάνω και πρώτα απ’ όλα διατηρούμε την ψυχραιμία και την υπομονή μας. Κάθε τι καινούριο χρειάζεται χρόνο για να αφομοιωθεί από τα παιδιά. Ας μην ξεχνάμε ότι με την επανάληψη και την επιμονή θα φτάσουμε στον στόχο μας.
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρέπει να στερούμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας από την έξοδο για φαγητό, αλλά να βοηθήσουμε το παιδί μας να κατανοήσει ότι το κάνουμε για να περάσουμε όλοι καλά και όχι για να εκνευριστούμε.
Παρακάτω ακολουθεί υλικό που μπορούμε να δείξουμε στα παιδιά, ώστε μάθουν απλούς κανόνες, που ακολουθούμε στο τραπέζι και ιδιαίτερα στην έξοδο για φαγητό. Μπορούμε να τα δέσουμε ως βιβλίο ή να τα αναρτήσουμε στην κουζίνα μας ή σο δωμάτιο του παιδιού.
ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΜΕ
- Εκτυπωτής – Κόλλες Α4
- Πλαστικοποιητής – Διαφάνειες
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
- Εκτυπώνουμε τις καρτέλες
- Πλαστικοποιούμε για μεγαλύτερη διάρκεια (αν δεν βιβλιοδέσουμε)
- Κόβουμε αφήνοντας ένα μικρό περιθώριο
